اولین نمایندگان شرکت سهامی بیمه ایران

شرکت های بیمه فعال در کشور تا قبل از تاسیس بیمه مرکزی ایران مطابق مقررات داخلی خود در مورد کیفیت انتخاب نمایندگی بیمه در کشور عمل می کردند. بیمه ایران هم در این رابطه مستثنی نبود و مطابق مقررات داخلی خود اقدام به انتخاب نمایندگی بیمه در داخل کشور می نمود.

یکی از اولویت های مهم هر شرکت بیمه داشتن نمایندگان بیمه است حتی دارا بودن شعب متعدد نیز شرکت بیمه را از دارا بودن نمایندگی بی نیاز نمی سازد. ضمن اینکه تاسیس شعب برای شرکت بیمه هزینه های زیادی را به همراه دارد ولیکن دارا بودن نمایندگی هزینه ای برای شرکت بیمه به همراه ندارد. بنابراین در مجموع اختیار نمایندگی در ردیف اولین کارهای واجب در هر شرکت بیمه است.

در سال ۱۳۱۵ شرکت سهامی بیمه ایران در هشت شهرستان موفق به انتخاب نماینده بیمه  شد که عبارتند از :

۱- درشهرستان رشت – آقای رفائیل شهبازیانی

۲- درتبریز – تجارتخانه کیانیان کمپانی

۳- در مشهد- علی اصغر مو تمنی

۴- در همدان – آقای صالح  مولوی

۵- در اصفهان – تجارتخانه براداران ابراهیمیان

۶- در شیراز – شرکت سهامی فارس و بنادر

۷- در اهواز – تجارتخانه حاج سید کاظم و حاج سید مجید علوی

۸- در بوشهر – آقای حاج عبدالنبی کازرونی

در سال های اولیه شرکت سهامی بیمه ایران در هر شهری که شعبه تاسیس می کرد نمایندگی های خود را لغو می نمود بنابراین با افتتاح اولین شعبه در مشهد نمایندگی آقای رفاپیل شهبازیانی به عنوان اولین نمایندگی بیمه لغو گردید . ضمن اینکه نمایندگی ها در هر شهر حکم یک شعبه را داشتند و کارهای شعبه را انجام می دادند.

شرکت سهامی بیمه ایران در سال ۱۳۱۷ در چند شهرستان دیگر از جمله خرمشهر و اهواز، بابل ،کرمان و یزد نیز نمایندگی خود را دائر کرد.

تصمیم گیری در سال ۱۳۱۸ بصورت دیگری بود بدین صورت که با توافقی که با بانک ملی ایران حاصل گردید بانک ملی نمایندگی شرکت سهامی بیمه ایران را در شهرهایی که بیمه ایران شعبه نداشت بر عهده گرفت.

نمایندگی بانک ملی ایران از طرف بیمه ایران ، در حقیقت چیزی فراتر از فروش و صدور بیمه بود بدین صورت که بانک ملی ایران در شهرهای فاقد شعبه بیمه ایران بجای شعبه بیمه ایران عمل می کردند.

البته این توافق و تاسیس شعب در شهرهای کشور مانع این نبود که به افراد حقیقی نیز نمایندگی داده نشود بلکه شرکت چه در تهران و چه در شهرستان ها مطابق ضوابط داخلی خود برای فروش بیمه نمایندگی اعطا می کرد. از این رو بتدریج بر تعداد نمایندگان شرکت بیمه در تهران و شهرستان ها اضافه می گردید.

در سال ۱۳۵۰ شرکت با تاسیس قسمت توسعه بازار و شبکه نمایندگی بر کمیت و کیفیت افزایش نمایندگان خود افزود. بطوری که در پنج سال قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ،تعداد نمایندگان شرکت به نحو قابل توجهی افزایش یافت .

در سال ۱۳۵۷ ، تعداد نمایندگان شرکت در سراسر کشور بالغ بر ۴۰۰ واحد بود که بعضا به عنوان نماینده عادی و تعدادی نیز به عنوان نماینده کل عمل می کردند.

نماینده کل دارای اختیارات قابل توجهی بود و از جمله می توانست دفاتر فرعی در شهرهای مجاور دایر نماید.